"Eγώ, εγώ θα είμαι εδώ για σένα, μαζί θα το ξεπεράσουμε", ήταν οι τελευταίες λέξεις που θυμόταν ο Δημήτρης από τα χείλη της μικρής Άννας λίγο πριν χαθεί στην ονειρεμένη διάσταση του μαγικού του κόσμου.
- "Είναι ένας κόσμος διαφορετικός, αλλοτινός, χωρίς έγνοιες και σκοτούρες. Και πάντα, πάντα είσαι ευτυχισμένος", της είχε δηλώσει κάποια φορά όταν για λίγο είχε επιστρέψει στην πραγματικότητα.
- "Ναι αλλά είναι εφήμερος", είπε χαμηλόφωνα η Αννούλα. "Πιο κοντά στο θάνατο. Και εσύ φοβάσαι το θάνατο, έτσι δεν είναι;"
Ο Δημήτρης δεν απάντησε.
- "Αισθάνεσαι όμορφα, τόσο όμορφα που θέλεις να ξαναγευτείς τη χαρά. Κάθε φορά όμως το εισιτήριο για τον κόσμο αυτό γίνεται πιο ακριβό και εσύ πασχίζοντας να γίνεις μόνιμος κάτοικός του, βυθίζεσαι στη θνησιμότητά σου και στο τρωτό νήμα του μυαλού σου". "Μια μαριονέτα είσαι Δημήτρη. Κόψε τα σκοινιά και περπάτα ελεύθερος σε αυτόν εδώ τον κόσμο".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου