Kάθε εμπόδιο για καλό

Είναι ένα μότο το οποίο αν όντως το ασπαστείς ίσως να καταφέρεις να ελαφρύνεις μία επιβαρυμένη κατάσταση. Αν όμως το καλοσκεφτούμε, πολλά περιστατικά στη ζωή μας πραγματοποιούνται ή αποτρέπονται για έναν εναλλακτικό -και γιατί όχι καλύτερο- σκοπό. Από το πιο απλό μέχρι και το πιο σπουδαίο. Γι 'αυτό δεν θα πρέπει να απελπιζόμαστε με την κάθε αναποδιά, καθώς μία καλύτερη λύση μας περιμένει για να διορθώσουμε τα πράγματα.
Είναι πολύ όμορφο να μπορείς να αντιμετωπίζεις δύσκολες καταστάσεις με μία πιο αισιόδοξη και κριτική πλευρά. Η αποτυχία σε ένα διαγώνισμα ή σε γενικές εξετάσεις δε σημαίνει απαραίτητα ότι από εδώ και πέρα όλα έχουν τελειώσει, δεν υπάρχει ευοίωνο μέλλον στον ορίζοντα, τίποτα δεν έχει αξία. Το σίγουρο είναι πως όποιος επιδιώκει στη ζωή του να επιτύχει (ή να μεγαλουργήσει χωρίς να καβαλήσει το καλάμι), κάποια στιγμή με πείσμα και προσπάθεια θα τα καταφέρει. Ακόμη και στην περίπτωση μίας σοβαρής ασθένειας, η πυγμή του ασθενούς και του περίγυρού του δύναται να βοηθήσει στην καλύτερη εξέλιξη της υπάρχουσας κατάστασης. Στην περίπτωση όμως που δεν υπάρχει ελπίδα για επανάκαμψη, το κίνητρο της περιορισμένης διάρκειας ζωής μπορεί να οδηγήσει στη μέγιστη πλήρωση των τελευταίων του στιγμών. Κάθε εμπόδιο δηλαδή έρχεται για να εξυπηρετήσει κάτι ανώτερο.
Με λίγα λόγια, δεν πρέπει να παραιτούμαστε στην κάθε αναποδιά ή στο κάθε στραβοπάτημα. Αρκεί να το θέλουμε εμείς να ορθοποδήσουμε.
Έτσι κι αλλιώς, "ό,τι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς".

Where is my mind?

Where is my mind by the pixies

Στίχοι:

Ooooooh - stop

With your feet in the air and your head on the ground
Try this trick and spin it, yeah
Your head will collapse
But there's nothing in it
And you'll ask yourself

Where is my mind [3x]

Way out in the water
See it swimmin'

I was swimmin' in the Carribean
Animals were hiding behind the rocks
Except the little fish
But they told me, he swears
Tryin' to talk to me to me to me

Where is my mind [3x]

Way out in the water
See it swimmin' ?

With your feet in the air and your head on the ground
Try this trick and spin it, yeah
Your head will collapse
If there's nothing in it
And you'll ask yourself

Where is my mind [3x]

Ooooh
With your feet in the air and your head on the ground
Ooooh
Try this trick and spin it, yeah
Ooooh
Ooooh

Θερινός κινηματογράφος στης γειτονιάς τα μέρη

Πραγματικά απολαμβάνω να παρακολουθώ ταινίες -κάθε φορά που καλοκαιριάζει- σε θερινούς συνοικιακούς κινηματογράφους. Άλλο κλίμα, άλλος αέρας, άλλη η θέρμη του κοινού που παρακολουθεί. Πηγαίνεις ήρεμος χωρίς να σκέφτεσαι μήπως δεν υπάρχουν θέσεις, κάθεσαι χαλαρός, πίνεις το ρόφημα ή τρως το σνακ που αγόρασες και κατακλύζεσαι από μυρωδιές αγιοκλίματος και γιασεμιού (αν υπάρχουν ακόμη...). Και όχι μόνο αυτό, αλλά και το αντίτιμο του εισιτηρίου για να παρακολουθήσεις την εκάστοτε ταινία είναι μηδαμινό (5 ευρώ το κανονικό, 3 ευρώ το φοιτητικό) σε αντίθεση με τους μεγάλους κινηματογράφους που έχουν παρατραβήξει το σκοινί παρέχοντάς μας εισιτήρια αξίας 9,5 και 12 ευρώ.
Επιπλέον, δε θεωρώ τυχαίο το γεγονός ότι στους θερινούς κινηματογράφους οι ταινίες που προβάλλονται είναι περισσότερο ποιοτικές (ή κουλτουριάρικες όπως θα έλεγαν άλλοι). Οι αμερικανικές παραγωγές υποχωρούν μπροστά σε αντίστοιχες ευρωπαϊκές ή ασιατικές (ιταλικές, γερμανικές, γαλλικές, ισραηλινές, ιρανικές, κλπ). Θα έλεγα πως καιρός ήταν να ξεφύγουμε λίγο από την αμερικανιά που εισβάλλει ακόμη και στα σπίτια μας με σειρές και φιλμ. Κωμωδίες, κοινωνικά, πολιτικού ή ψυχολογικού περιεχομένου ταινίες, ντοκιμαντέρ κάνουν την εμφάνισή τους στη βραδινή ατμόσφαιρα με το ελαφρύ αεράκι που χτυπάει το λευκό κινηματογραφικό πανί.
Αυτό που μου αρέσει όμως πιο πολύ είναι τα διαφορετικά είδη ανθρώπων που πηγαίνουν να παρακολουθήσουν ταινίες στο θερινό συνοικιακό σινεμά. Οικογένειες με μικρά παιδάκια που φωνάζουν και στριφογυρίζουν γύρω από τις παραταγμένες η μία πίσω από την άλλη καρέκλες, ζευγάρια που επιθυμούν να χαλαρώσουν εποικοδομητικά και ευχάριστα, νεαρούς (ίσως φοιτητές) με ολοστρόγγυλα γυαλιά μυωπίας και καρώ πουκάμισο με ένα βιβλίο στο χέρι, "παρακμίες" που περιμένουν να ξεκινήσει η ταινία κρατώντας ένα αναμμένο τσιγάρο μισοτελειωμένο...
Το μόνο λοιπόν που μας απομένει να πούμε είναι:
"Κ α λ ή π ρ ο β ο λ ή"...............

Μην πεθάνεις για μία δίαιτα...

Όσο ο καιρός ανοίγει και καλοκαιριάζει -γεγονός που σηματοδοτεί λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ' αγόρι μου- τόσο μεγαλύτερη είναι και η υστερία για την απόκτηση του κατάλληλου σώματος. Λες και ξαφνικά ως δια μαγείας μέσα σε ένα μήνα μπορούμε να αποκτήσουμε το σώμα ενός μοντέλου. Διαφημίσεις και μηνύματα μας κατακλύζουν καθημερινά προβάλλοντας την επιτακτική ανάγκη να χάσουμε "αυτά τα ανεπιθύμητα κιλά" που μας δυσκολεύουν τη ζωή. Πολλά υποσχόμενα αδυνατιστικά προϊόντα (κάψουλες, τσιρότα, σκευάσματα, ακόμη και σπρέι αν έχουν το Θεό τους), δημητριακά που θα σου εξασφαλίσουν τέλειες αναλογίες, τσάγια που θα σε κάνουν να αδυνατίσεις, όλα αυτά μας δημιουργούν φρούδες ελπίδες (για να μην πω φλούδες).
Τις προάλλες είχα πάει κινηματογράφο να παρακολουθήσω μία ταινία με τη μητέρα και την αδερφή μου. Λίγο πριν αρχίσει η προβολή, όπως είναι γνωστό, παρακολουθήσαμε τις διαφημίσεις που συνηθίζουν να μας πλασάρουν. Τι περίεργο πραγματικά! Όλως τυχαίως, το 85% περίπου των διαφημίσεων αυτών αφορούσαν σε τρόπους με τους οποίους μπορείς να αδυνατίσεις εύκολα, γρήγορα και ανώδυνα για να γίνεις σαν τα μοντέλα που συμμετείχαν στη διαφήμιση του εκάστοτε προβαλλόμενου προϊόντος. Πραγματικά εκείνη τη στιγμή είχα αισθανθεί μεγάλη οργή, εφόσον το μόνο που καταφέρνουν τα άπειρα αυτά μηνύματα είναι να μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα για το σώμα μας και γενικότερα την εμφάνισή μας. Αν δεν έχουμε δίμετρα πόδια, τέλειους κοιλιακούς και γλουτούς, όμορφο, λαμπερό (και συχνά οστεώδες) πρόσωπο τότε σύντομα θα μας χτυπήσει την πόρτα η απόρριψη, ο χλευασμός και η ασχήμια. Και τα όσα αναφέρω, φυσικά αφορούν και σε άντρες και σε γυναίκες, μόνο που στις τελευταίες αυτός ο πόλεμος είναι πιο έντονος και δυσανάλογος.
Φυσικά και πρέπει να διατηρούμε ένα φυσιολογικό βάρος, όχι μόνο για την εξωτερική μας εμφάνιση, αλλά κυρίως για την υγείας μας. Δεν σημαίνει όμως αυτό ότι πρέπει να στερούμαστε όλες τις "απαγορευμένες" τροφές ή ακόμη και τις επιτρεπόμενες/αναγκαίες, λυμοκτονώντας τον εαυτό μας για χάρη ενός αψεγάδιαστου κορμιού. Οι περιπτώσεις γυναικών που δεν τρώνε τίποτα όλη μέρα παρά ένα γιαούρτι ή ένα μήλo ή που καταπίνουν τα καθαρτικά σαν καραμέλες, δεν είναι σπάνιες στις μέρες μας, αλλά αντιθέτως είναι συχνότατες και όλο και αυξανόμενες.
Αξίζει λοιπόν να περιορίζουμε τόσο πολύ τον εαυτό μας, στερώντας τον από τις βασικές απολαύσεις της ζωής μας;
Μάλλον όχι.
Ας το ξανασκεφτούμε τότε.

Angst, η ιστορία του André

Πώς ξεπέρασε το φόβο του για τον άνεμο...




aniBOOM — Visit http://www.aniboom.com for more cartoons and animations!
facebook - http://www.facebook.com/Aniboom
MySpace - http://www.myspace.com/aniboom
Twitter - http://www.twitter.com/aniboom
Blog - http://blog.aniboom.com/

Director: Emiel Penders
http://www.aniboom.com/animator-portf...

copyright by aniBOOM

Ταινία μικρού μήκους του Κωνσταντίνου Πιλάβιου - Μικρές Χαρές (2008)

Once upon a time in a country far far away a boy lived, very different from all the others. His name was Eftichis. Everything ran smoothly in his life until one day, many many years ago an incident made him see life from a different perspective. And suddenly, a big secret was revealed.

Cast:
Lefteris Eleftheriou
Evgenia Deliali

Narrated by:
Makis Revmatas

Directed by: Constantin Pilavios
Written by: Despina Ladi
Director of photography: Zoe Manta
Music by: Christos Triantafillou
Sound Design by: Teo Babouris
Mixed by: Kostas Varibobiotis
Produced by: MovieTeller films