A Dream Within a Dream

         

Take this kiss upon the brow!          
And, in parting from you now,          
Thus much let me avow-           
You are not wrong, who deem                                
That my days have been a dream;                     
Yet if hope has flown away          
In a night, or in a day,          
In a vision, or in none,          
Is it therefore the less gone?          
All that we see or seem          
Is but a dream within a dream.           
I stand amid the roar          
Of a surf-tormented shore,          
And I hold within my hand          
Grains of the golden sand-          
How few! yet how they creep         
Through my fingers to the deep,          
While I weep- while I weep!          
O God! can I not grasp          
Them with a tighter clasp?          
O God! can I not save          
One from the pitiless wave?          
Is all that we see or seem          
But a dream within a dream?

Edgar Allan Poe

Λευκό ρόδο

Ο Χανς Σολ, η αδελφή του Σόφι και ο Κ. Προμπστ.

Αντιστασιακή ομάδα στην ναζιστοκρατούμενη Γερμανία. Τα ηγετικά μέλη της συνελήφθησαν και απαγχονίστηκαν.

Δημιουργήθηκε στο Μόναχο από τους φοιτητές του τοπικού πανεπιστημίου, Σόφι και Χανς Σολ, Κρίστοφ Προμπστ, Άλεξ Σμόρελ, Βίλι Γκραφ και τον καθηγητή Φιλοσοφίας Κουρτ Χούμπερ. Αφορμή στάθηκε ένα κήρυγμα του Αρχιεπισκόπου του Μίνστερ, Αύγουστου φον Γκάλεν, που καταδίκαζε το 1941 την πολιτική ευθανασίας του Ναζιστικού καθεστώτος. Οι έξι έλαβαν την άδεια από τον ιερωμένο να πολυγραφήσουν το κήρυγμά του και να το διαδώσουν στην πόλη. Ήταν η πρώτη πράξη της οργάνωσης τον Ιούνιο του 1942.

Η οργάνωση έλαβε το όνομά της από τον τίτλο του μυθιστορήματος του Μπ. Τράβεν «Το Λευκό Ρόδο», που αναφερόταν στην εκμετάλλευση των εργατών στο Μεξικό. Πρόκειται για το ψευδώνυμο ενός άγνωστου συγγραφέα, γνωστού στους σινεφίλ από το μυθιστόρημα «Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάδρε», που μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Τζον Χιούστον το 1948.

Τα μέλη της ομάδας επέλεξαν να μην ακολουθήσουν δυναμικές ενέργειες, αλλά την τακτική της παθητικής αντίστασης του Γκάντι και των μαύρων φοιτητών της Αμερικής. Με φυλλάδια, προκηρύξεις και συνθήματα στους τοίχους προσπάθησαν να αφυπνίσουν τις κοιμισμένες συνειδήσεις των συμπατριωτών τους, που ακολουθούσαν τυφλά τις επιλογές του Χίτλερ και να δείξουν το αληθινό πρόσωπο του Ναζισμού. Εκτός από τον αρχικό πυρήνα των έξι, στο «Λευκό Ρόδο» δραστηριοποιούνταν περισσότεροι από εκατό νεολαίοι.

Η «Γκεστάπο» δεν άργησε να φθάσει στα ίχνη τους. Στις 18 Φεβρουαρίου 1943, η Σόφι Σολ και ο αδελφός της Χανς πήγαν στη σχολή τους για να μοιράσουν τη νέα προκήρυξη της οργάνωσης. Πήραν, όπως πάντα, όλα τα μέτρα προφύλαξης, αλλά για κακή τους τύχη έγιναν αντιληπτοί από τον φύλακα Γιάκομπ Σμιντ, που ήταν μέλος του Ναζιστικού Κόμματος. Αυτός ειδοποίησε την Γκεστάπο και η σύλληψή τους ήταν θέμα ωρών.

Μαζί με τον Κρίστοφ Προμπστ οδηγήθηκαν ενώπιον του Λαϊκού Δικαστηρίου του Μονάχου στις 20 Φεβρουαρίου. Σε μια δίκη - παρωδία, που κράτησε λίγα λεπτά της ώρας, ο δικαστής Ρόλαντ Φρίσλερ τους καταδίκασε στην ποινή του θανάτου για στάση και ανταρσία. Σχεδόν αμέσως οδηγήθηκαν στην αγχόνη και πέρασαν στην αιωνιότητα. Μερικές μέρες αργότερα συνελήφθησαν οι γονείς της Σολ, η αδελφή της Ίνγκε και 80 μέλη του «Λευκού Ρόδου». Οι Βίλι Γκραφ, Άλεξ Σμόρελ και ο καθηγητής Χούμπερ αντίκρισαν την αγχόνη, ενώ οι υπόλοιποι καταδικάσθηκαν σε ποινές φυλάκισης.

Κάποια μέλη της οργάνωσης πίστεψαν ότι η θυσία των έξι θα ξεσήκωνε τους φοιτητές κατά του καθεστώτος. Τρίχα δεν κουνήθηκε! Οι φοιτητές συνέχισαν τη ρουτίνα τους σαν να μη συνέβη τίποτα και πολλοί τη χαρακτήρισαν εχθρό του έθνους. Η ιστορία του «Λευκού Ρόδου» έγινε γνωστή ευρέως μέσα από την ταινία του Μαρκ Ρότεμουντ «Οι τελευταίες μέρες της Σόφι Σολ» (2005), που απέσπασε την «Αργυρή Άρκτο» στην Μπερλινάλε και ήταν υποψήφια για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.

*το παρόν άρθρο είναι παρμένο από την ιστοσελίδα http://www.sansimera.gr/articles/412 και έχει όλα τα δικαιώματα (privacy policy)

William Blake

The Angel

I dreamt a dream! 
What can it mean?
And that I was a maiden Queen
Guarded by an Angel mild:
Witless woe was ne'er beguiled! 

And I wept both night and day,
And he wiped my tears away;
And I wept both day and night,
And hid from him my heart's delight. 

So he took his wings, and fled;
Then the morn blushed rosy red.
I dried my tears, and armed my fears
With ten thousand shields and spears. 

Soon my Angel came again;
I was armed, he came in vain;
For the time of youth was fled,
And grey hairs were on my head.

From Songs of Experience

Η ξενάγηση του Αγγέλου

Είδα στον ύπνο μου πως επισκέφθηκα τον Παράδεισο κι ένας άγγελος ανέλαβε να με ξεναγήσει.

Περπατούσαμε δίπλα - δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη με αγγέλους.

Ο άγγελος οδηγός μου σταμάτησε μπροστά στον πρώτο σταθμό εργασίας και είπε :

«Αυτό είναι το Τμήμα Παραλαβής.
Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις που φτάνουν στον Θεό με τη μορφή προσευχής»

Κοίταξα γύρω - γύρω στον χώρο.
Έσφυζε από κίνηση, με τόσο πολλούς αγγέλους να βγάζουν και να ταξινομούν αιτήσεις γραμμένες σε ογκώδεις στοίβες από χαρτιά και σημειώματα, από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Μετά, προχωρήσαμε σε έναν μακρύ διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στον δεύτερο σταθμό. Ο άγγελος μού είπε:

«Αυτό είναι το Τμήμα Συσκευασίας και Παράδοσης. Εδώ οι χάρες και οι ευχές που έχουν ζητηθεί
προωθούνται και παραδίδονται σ' αυτούς που τις ζήτησαν»

Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε και εδώ. Αμέτρητοι άγγελοι πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας σκληρά, αφού τόσες πολλές επιθυμίες είχαν ζητηθεί και συσκευάζονταν για να παραδοθούν στη γη.

Τέλος, στην άκρη ενός μακρινού διαδρόμου, σταματήσαμε στην πόρτα ενός πολύ μικρού σταθμού. Προς μεγάλη μου έκπληξη μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί, χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα.

«Αυτό είναι το Τμήμα των Ευχαριστιών» μου είπε σιγανά ο φίλος άγγελός μου.

Έδειχνε λίγο ντροπιασμένος.
«Πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει δουλειά εδώ;» ρώτησα.

«Είναι λυπηρό» αναστέναξε ο άγγελος. «Αφού παραλάβουν τις χάρες τους οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν ευχαριστήρια».

«Πώς μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει τον Θεό για τις ευλογίες που παρέλαβε;» ρώτησα πάλι.

«Πολύ απλά», απάντησε.
«Χρειάζεται μόνο να πεις: Ευχαριστώ Θεέ μου!»

«Και για τι ακριβώς πρέπει να ευχαριστήσουμε;»

«Αν έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου, ρούχα στην πλάτη σου, μια στέγη πάνω απ' το κεφάλι σου και ένα μέρος για να κοιμηθείς, είσαι πλουσιότερος από
το 75% αυτού του κόσμου.

»Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, στο πορτοφόλι σου και λίγα κέρματα σ'ένα πιατάκι. είσαι ανάμεσα στο 8% των ανθρώπων που ευημερούν.

»Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με περισσότερη υγεία από όση αρρώστια είσαι πιο ευλογημένος από όσους δεν θα επιζήσουν καν ως την αυριανή μέρα.

»Αν ποτέ δεν βίωσες την εμπειρία του φόβου του πολέμου, της μοναξιάς της φυλακής, της αγωνίας του βασανισμού και της σουβλιάς της πείνας, είσαι μπροστά από 700 εκατομμύρια ανθρώπους αυτής της γης.

»Αν μπορείς να προσευχηθείς σε έναν ναό, χωρίς τον φόβο της επίθεσης, της σύλληψης ή της εκτέλεσης. θα σε ζηλεύουν σίγουρα περίπου 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο.

»Αν οι γονείς σου είναι ακόμα ζωντανοί και είναι ακόμα παντρεμένοι μεταξύ τους, είσαι σπάνιος.

»Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά και να χαμογελάς. δεν είσαι ο κανόνας, είσαι η εξαίρεση για όλους όσους ζουν μέσα στην αμφιβολία και στην απόγνωση.

»Και αν διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα, έχεις μια ευλογία, γιατί είσαι πιο τυχερός από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους, που δεν ξέρουν καν να διαβάζουν...