Oι δύο λύκοι

«Ένα βράδυ, ένας γέρος Ινδιάνος της φυλής Τσερόκι μίλησε στον
εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων.

Είπε: "Γιε μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δύο 'λύκων' που υπάρχουν μέσα
σε όλους μας. Ο ένας είναι το Κακό. Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη,
η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή,
η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία,
η υπεροψία, το εγώ.

Ο άλλος -συνέχισε ο γέροντας- είναι το Καλό. Είναι η χαρά, η ειρήνη,

η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η
φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία".

Ο εγγονός σκέφτηκε για λίγο και μετά ρώτησε τον παππού του:
"Ποιος λύκος νικάει;". Και ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε:
"Αυτός που ταΐζεις"».

"Like As the Waves..."

(From “Sonnets”, LX)

Like as the waves make towards the pebbled shore,
So do our minutes hasten to the end;
Each changing place with that which goes before.
In sequent toil all forward do contend.
Nativity, once in the main of light,
Crawls to maturity , wherewith being crown’d,
Crooked eclipses ‘gainst his story fight,
And Time, that gave, doth now his gift confound.
Time doth transfix the flourish set on youth,
And delves the parallels in beauties brow;
Feeds on the rarities of nature’s truth,
And nothing stands but for his scythe to mow.
And yet, to times in hope, my verse shall stand,
Praising thy worth, despite his cruel hand.   

ΓΟΡΓΟΝΑ Ή ΦΑΛΑΙΝΑ; Ιδού το δίλημμα....

Μία από αυτές τις μέρες έλαβα ένα mail το οποίο μου κίνησε ιδιαίτερα την προσοχή για την ευρηματικότητα του περιεχομένου του... Θα ήθελα να μοιραστείτε τα συμπεράσματά σας και τις σκέψεις σας πάνω στο θέμα γιατί είναι και επίκαιρο τώρα που έχει καλοκαιριάσει.....

Πρόσφατα, έξω από ένα γυμναστήριο σε μια μεγάλη πόλη της Γαλλίας, τοποθετήθηκε μια μεγάλη αφίσα με μια νέα, όμορφη, ημίγυμνη και αδύνατη νεαρή κοπέλα, με την παρακάτω λεζάντα:

«ΦΕΤΟΣ ΤΟ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ

ΓΟΡΓΟΝΑ Ή ΦΑΛΑΙΝΑ;»

Μια κυρία μέσης ηλικίας που δεν είχε παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά με την νεαρή στην αφίσα, απάντησε στη αφίσα του γυμναστηρίου, γραπτώς και δημοσίως με δική της αφίσα λέγοντας τα εξής: "Οι Φάλαινες περιτριγυρίζονται από φίλους (δελφίνια, ιππόκαμπους, θαλάσσιους ελέφαντες και περίεργους άνθρωπους). Έχουν ενεργή σεξουαλική ζωή, μένουν έγκυοι και γεννάνε αξιολάτρευτα φαλαινάκια. Κάνουν ωραία παρέα με τα δελφίνια τρώγοντας σαρδέλες και γαρίδες και παίζοντας στις θάλασσες, ταξιδεύουν σε εξωτικά μέρη όπως την Παταγονία, τα στενά του Bering και τους κοραλλιογενείς υφάλους της Πολυνησίας. Οι Φάλαινες τραγουδούν θαυμάσια και έχουν ηχογραφήσει και CD. Ζουν ελεύθερα, χωρίς ουσιαστικούς εχθρούς εκτός από τον άνθρωπο, είναι αγαπητές και σεβαστές και τελούν υπό την προστασία πολλών οργανώσεων. Οι Γοργόνες δεν υπάρχουν! Και εάν υπήρχαν, θα έκαναν ουρές έξω από τα γραφεία των ψυχαναλυτών πάσχοντας από κρίση ταυτότητας: 'Είμαι Ψάρι ή Άνθρωπός;' Οι γοργόνες δεν μπορούν να κάνουν σεξ διότι όπως υποστηρίζει η μυθολογία, όποιος άνδρας τις πλησιάσει πεθαίνει και εξάλλου μάλλον τους λείπει ο κατάλληλος «εξοπλισμός» για σεξ (αφού κάτω από τη μέση αυτό που διαθέτουν είναι μία ουρά ψαριού). Χωρίς σεξ, ούτε παιδιά μπορούν να κάνουν και τέλος πάντων, ποιός θα ήθελε να κάνει παρέα με μια κοπέλα που βρομάει ψαρίλα; Με βάση τα παραπάνω η επιλογή μου είναι ξεκάθαρη: ΝΑΙ!!! ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΦΑΛΑΙΝΑ!!!